بررسی تأثیر کاربرد نانوکودهای عناصر غذایی کم مصرف در تغذیه گیاهان
چکیده
افزایش روزافزاون جمعیت انسانی و نیاز به غذای بیش تر از یک سو و کاهش وسعت خاکهای قابل کشت و حاصلخیزی آنها از سوی دیگر بشر را به کاربرد کودهای شیمیایی بیش تر سوق داده است. فراهمی عناصر غذایی کم مصرف در برخی قلیایی، مقدار ماده آلی کم (شرایط بیش تر خاکهای ایران) و یا درشت بافت، کم است. pH خاکهای آهکی دنیا با محققان تلاش میکنند تا با استفاده از فناوریهای نوین موجب افزایش کارایی مصرف عناصر غذایی کم مصرف و کاهش مقدار مصرف کودهای آنها برای کاهش هزینهها و کاهش آلودگی محیط زیست شوند. در این راستا نانوفناوری توانسته با تغییر ویژگیهای کودها، محققان را برای رسیدن به کودهایی با کارایی مصرف بیش تر و در نتیجه کاهش مقدار مصرف آنها و کاهش خطرات زیستمحیطی، امیدوار کند. نانومواد شامل موادی است که حداقل در یک بعد اندازهای کوچکتر ۱۰۰ نانومتر داشته باشند. نانومواد مختلفی به عنوان کود برای گیاهان مورد استفاده قرار گرفتهاند که بیش تر آنها در گلخانه و در بسترهای کشت مصنوعی بوده است. اثرات مثبت نانوکودهای آهن، روی، منگنز، مس و مولیبدن بر شاخص- های رشد گیاهان گندم، کلزا، سورگوم، انواع لوبیا، خیار، گوجهفرنگی، بادام زمینی، برخی گیاهان دارویی و غیره گزارش شده است. با این حال، عدم تأثیر و یا اثرات منفی نانوکودها نیز در گزارش ها کم نبوده و نباید نادیده گرفته شود.
همچنین عواقب ورود حجم عظیمی از این مواد به محیطزیست از طریق کوددهی مبهم بوده و نتیجه ورود آنها به زنجیره غذایی مورد بحث است. بنابراین، به نظر میرسد دستیابی به یک کود مطلوب نیازمند انجام تحقیقات بیش تری می باشد.
