نقش عنصر منگنز در گیاه

منگنز یکی از عناصر کم مصرف ولی ضروری برای رشد و نمو گیاهان می باشد که نقش های متعددی را برای گیاهان ایفا میکند. این عنصر برای تولید کلروفیل ضروری بوده و در فرآیندهای آنزیمی ، احیای نیترات ، متابولیسم پروتئین و خنثی سازی رادیکالهای آزاد نقش دارد. این عنصر همچنین در تولید موادی مانند ریبولاوین ، اسید آسکوربیک و کاروتن ها تاثیر داشته و در تبادلات الکترون در چرخه فتوسنتز موثر است. منگنز سبب تسریع و بهبود جوانه زنی شده و در واکنش های تجزیه آب جهت تولید اکسیژن موثر می باشد. این عنصر فعال کننده آنزیم های موثر در تولید اسید های چرب بوده و برای متابولیسم کربوهیدرات و نیتروژن ضروری می باشد. حضور منگنز موجب تسریع رسیدگی میوه شده و در تمام محصولات برای تشکیل بذر لازم و ضروری می باشد. منگنز مهم ترین عنصر ریز مغذی در تغذیه غلات و سیب زمینی می باشد. همچنین تحقیقات علمی در زمینه تغذیه درختان پسته نشان داده که مهم ترین عنصر غذایی موثر در میزان عملکرد درختان پسته موثر است.

      علائم کمبود منگنز:
کمبود منگنز مشابه سایر عناصر ریز مغذی بیشتر در خاکهایی بروز می کند که pH قلیایی دارند.

• گندم، جو، سورگوم، نخود، نخود فرنگی، لوبیا، چغندر، سیب زمینی، پیاز، سویا، اسفناج و کاهو به کمبود منگنز حساس هستند ودر بین درختان میوه، سیب، مو، مرکبات و هلو بیشترین حساسیت را نسبت به کمبود منگنز از خود نشان می دهند.
• علائم کمبود منگنز به صورت زرد شدن مزوفیل و ایجاد لکه­ های رنگ پریده و سبز کم رنگ روی سطح برگ می­ باشد. مراحل پیشرفته کمبود منگنز در برگها خود را به صورت ظهور نقاط نکروتیک نشان می­دهد.
• علامت کمبود منگنز مانند علامت کمبود آهن، زردی است، که با کمبود آهن دارای این تفاوت است که قسمتی از حاشیه رگبرگها نیز سبز باقی می­ ماند.
• این عنصر فعال کننده آنزیمهای مختلف است و باعث تسریع جوانه زنی و رسیدگی میوه می شود و در صورت کمبود، برگها به تدریج زرد شده و حالت سوختگی به خود می گیرند.
• گیاه به شکل باریک و دراز رشد کرده و شکوفه ها کم می شوند. همچنین تغییر شکل و پیچیدگی برگچه ها از علائم دیگر آن است.

کمبود منگنز همراه با عوامل زیر تشدید می‌گردد:
-خاک‌های آلی و خاک‌های شنی
-خاک‌های قلیایی
-دوره‌های سرد و مرطوب
-خاک‌های سست و پوک