خاک‌های کشاورزی گروه‌های زیادی از جانوران را در خود جای داده‌اند. در این خاکها از موجودات کوچک تک سلولی تا جانوران بزرگتر متعلق به رده‌های مختلف رشد و زندگی می‌کنند. اجتماعات این چنینی، صرف نظر از نوع عملیات مدیریتی یا موقعیت زیست‌جغرافیایی، در خاک وجود دارند. مدارک و شواهد زیادی وجود دارد که نشان دهنده تأثیر جانوران بر تغییرات شیمیایی خاک می‌باشد. همچنین اطلاعات فراوانی درباره تأثیر عملیات مدیریتی بر ساختار اجتماع جانوران خاک موجود می‌باشد .این اطلاعات به ما اجازه می‌دهد تا پیشبینی مستدلی از عکس العمل جانوران خاک به تغییرات مدیریتی داشته باشیم. با این وجود اطلاعات مربوط به تأثیر جانوران بر تغییرات شیمیایی خاک با اطلاعات مربوط به تأثیر عملیات مدیریتی بر جانوران خاک منطبق نمی باشند. در نتیجه ارائه توصیه‌های دقیق به کشاورزان در خصوص چگونگی بهره‌برداری از منابع برای توسعه پایداری خاک از منظر حاصلخیزی شیمیایی خاک مقدور نمی‌باشد. با استفاده از یک چهارچوب اکولوژیکی مشتمل بر گروه‌های عملکردی، فراوانی، فراوانی نسبی و غنای گونه‌های جانوران خاک، تأثیر این جانوران بر تغییرات شیمیایی خاک را میتوان بررسی نمود. گروه‌های عملکردی به عنوان گروه‌های وسیعی از جانوران خاک، فراوانی نسبی به عنوان سهم نسبی هر گونه یا هر گروه از سایر گونه‌ها یا گروه‌ها و غنای گونه‌ای به عنوان تعداد گونه‌های داخل هر گروه عملکردی در نظر گرفته می‌شوند. این چهارچوب برای پایه‌گذاری اصولی استفاده شده است تا به کمک آن بتوان به دنبال هرگونه تغییر در عملیات مدیریتی، تغییرات رخ داده در اجتماعات جانوران خاک را تفسیر نمود.
